بیمه عمر را باید در دوران جوانی خود که توانایی کار کردن را دارید بگیرید و باید بتوانید حق بیمه های آن را بپردازید. در عین حال بیمه مان قراردادی بلندمدت است و اگر آن را در دوران جوانی تهیه کنید با پایان قرارداد که شاید نزدیک به دوران بازنشستگی شما باشد می توانید از اندوخته بیمه عمر خود استفاده کنید.
پوشش های بیمه عمر ایران شامل پوشش سرمایه فوت عادی، پوشش سرمایه فوت ناشی از حادثه، پوشش سرمایه بیماری های خاص و پوشش سرمایه هزینه های پزشکی و درمان، پوشش معافیت از پرداخت حق بیمه، پوشش مستمری از کار افتادگی و پوشش از کار افتادگی و نقص عضو است.
اگر در مدت قرارداد بیمه عمر شما به عنوان مثال 20 سال باشد، حق بیمه‌ای که در سال اول می‌پردازید برای بیست سال بعد خیلی کم است. پس سود و اندوخته شما در سال آخر نه تنها اندک است که حتی موجب ضرر بیمه گذار نیز می شود. برای جلوگیری از این وضعیت که ناشی از تورم سالانه است، بهتر است بیمه گذار سالانه مبلغی به حق بیمه های خود اضافه کند. معمولاً این نرخ تعدیل 10% است.