یکی از انواع بیمه عمر، بیمه عمر و سرمایه گذاری است که هم امکان سرمایه گذاری را برای بیمه گذار فراهم کرده است و هم پوشش‌های بیمه ای دارد و در مواقعی از بیمه‌گذار در شرایط بحرانی پشتیبانی می کند. در این بیمه، بیمه گذار برای مدت مشخصی حق بیمه می پردازد و از پوشش‌ها نیز می‌تواند استفاده کند.
بیمه های زندگی اکثرا در دسته بیمه عمر و سرمایه گذاری قرار می گیرند؛ بیمه ای که علاوه بر پوشش های بیمه، برای سرمایه گذاری نیز بسیار مناسب است. با استفاده از بیمه‌های زندگی می توان در طول مدت قرارداد بیمه عمر از پوشش هایی مثل نقص عضو ناشی از حادثه، ازکارافتادگی ناشی از حادثه، بیماری های خاص و… استفاده کرد و پس از پایان این قرارداد، اندوخته خود را که مبلغ قابل‌توجهی است از بیمه دریافت کرد.
بیمه های عمر برای برطرف کردن دو نوع ریسک ایجاد شده است:
۱- ریسک فوت زودهنگام که در مورد سرپرست های خانواده بسیار اهمیت دارد.
۲- ریسک طول عمر بیش از انتظار که افراد یا خانواده ها را با عارضه های ناشی از کهولت سن روبرو می کند و ممکن است خانواده ای را فشار اقتصادی قرار دهد.
بیمه گزار بیمه عمر می تواند پس از گذشت چند سال خود را بازخرید کند و مبلغ قابل توجهی را به عنوان اندوخته و سرمایه بیمه عمر دریافت کند. او از این سرمایه در دوران بازنشستگی خود می تواند استفاده کند.
سوالی که درباره بیمه عمر ممکن است ایجاد شود این است که مبلغ سرمایه فوت یا ارزش بازخرید بیمه عمر نسبت به حق بیمه ای که برای این بیمه در طول مدت قرارداد باید پرداخته شود چقدر ارزش افزوده ایجاد می کند.